Yine bir pazartesi.Soğuk bir Aralık ayında her zamanki gibi haftanın ilk günü olmasıyla bir çok serzenişe maruz kalmış.Oysa salıdan veya sair günlerden farkı nedir? Perşembe ne yapılır ,cumartesi nereye gidilir ?Pazar günü demli bir çay eşliğinde tüm aileyle muhabbet mi edilir?
Güne muhabbetimiz eksilmiş.Her günün sağlıkla uyandığımız, her bir anın kıymetini el yordamıyla bile bulamayacak kadar kaybetmişiz.Sadece bu mu?
Eşimize muhabbetimizi kaybetmişiz,çocuğumuza ,işimize dostumuza ,komşumuza,iş arkadaşlarımıza,hayvanlara veya doğaya…
İçinde bulunduğumuz çağ hızla bize bunu normalleştiriyor.Yaşadığımız ilişkiler,ayrılıklar, anlaşmalar,iş ortamı,siyaset,ortak çalışmalar,var olma becerisi altında ya da bir gruba ait olma zorunluluğu hızla muhabbeti eksiltiyor.Zaten kapitalist düzen bu yönde çalışıyor.Böylece sadece ben odaklı,kendi gemisini yüzdüren,etik manada bir şeyin kalmadığı,yüze gülüp arkadan vurulan,her türlü dalaveranın normal görüldüğü bir yaşamı sürdürmeye mecbur kılınıyoruz.
Her şeyin aslı muhabbetle müstesna değil mi ?
Muhabbetin varsa;birleştirirsin
Muhabbetin varsa;affedersin
Muhabbetin varsa;iyileştirirsin
Muhabbetin varsa;seversin
Muhabbetin varsa;düzeltirsin
Muhabbetin varsa ihya edersin
Muhabbetin varsa;altında bir şey aramazsın.
Muhabbetiniz varsa sevgi ve hoşgörü filizlenir, hatalar görmezden gelinir, büyütülmez.Varsa bir muhabbetiniz dünyaya insanlığa dair “ne olursan ol yine gel “demekte ki o yüce erdemi kavrarız.Bu yüzden bu sene Şeb-i Aruz töreni “muhabbet vakti “ temasıyla kutlanıyor.Adeta eksilen ,yok olan muhabbetin tüm dünyayı kuşatması istenircesine.Türkülerimizde dahi hep söylenegelir .
“Gönül gel seninle muhabbet edelim
Araya kimseyi alma sevdiğim,
Ya benim kimim var kime yalvarayım
Kaldır kalbindeki karayı gönül”
Kalplerdeki karaların kalkması , muhabbetin tüm insanlığı sarması dualarımla …
Baki muhabbetlerimle …
Pinar Tasci Yikilmaz / AVRUPAPRESS
News
