Çakıcı açıklama yaptı, Peker’ e ‘Sus’ diyor!
Hakkında konuştuğu kişiler ile aralarındaki mesele, mahremmiş!
Bir de bu çıktı! Birileri, birileriyle olan ilişkisine dair hakaret etmeden, konuşma gerekliliği duyarsa o birinden önce, diğer başka birileri, ’Sus konuşma, mahrem, ayıp, yanlış!’ falan demeye başladı! Küfür edenlere ses çıkaran yok ama!
Bilmeyen de konuşan biri, sanki O’ nun sokağında oturan, ama konu, ondan başkasını ilgilendirmeyen Hasan Amca’ ya dair şeylerle ilgili konuşmuş gibi davranılıyor!
Hakkında konuşulan biri, ya kamunun tanıdığı, hakkındakilerin bilinmesinin gerekli olduğu biriyse!
Yani kamuya mal olanın, özel hayatı da olsa hakkındakiler bilinmeli, saklanılmamalı ki kamusal saygınlık, toplumda zedelenmesin!
Diğer türlü, toplumun kalitesi, bir bardak berrak suya katılan mavi mürekkep oranında bozulmaya başlıyor!
Yanlışı, hatayı yapanın konumu ne olursa olsun, onun, o topluluktan ayıklanması gerekiyor!
Aleviler, böyle bir kişiyi bilirse öğrenirse kesinlikle toplantılarına dahi almaz, uzaklaştırır!
Bazı Çerkes Sülaleleri’ nde de buna benzer bir toplumsal yapı var!
Biri, hem yanlış yapacak, hem de özel hayat denilip, utanmadan itibar görecek! Yok öyle birşey!
Buna bile bile lades diyeni de uzaklaştırıyor bu akıllı topluluklar!
Kızıldereliler’ in de sosyal yaşamları ile ilgili bu tür bir film seyretmiştim yıllar önce!
Bu nedenle bu kapalı topluluklarda, benzer yanlışlıklara kimse cesaret etmez, edemez!
Alevi toplumu olarak biz, bunun için henüz daha bozulmadık, insan olarak bunun için genelde ‘Düzgün insanlar!’ olarak kaldık!
Hapse atılmaz belki ama hata yapanlar, oyundan çıkarılır, uzaklaştırılır!
Bu nedenle de kentimizde yüz kızartıcı suçlara özgü hapishane, genelev gibi insan onurunu küçük düşüren utanç mekanları bulunmaz!
İnsanlığımız da, neşemiz de, sevincimiz de, üzüntümüz de, hatamız da, yanlışımız da öyle aylarca yıllarca zaten gizlenemez, yokmuş gibi toplumda başı dik gezilemez, mevki sahibi olunamaz! Yapılan yanlış, herkesce bilinir!
Birinin hatasını bırakın başkasının dillendirmesini, hata yapan, toplantıya geldiğinde, hatasını herkesten önce kendisi söyler, özürünü de diler!
Affedilebilir de, hiç affedilmeyebilir de!
Sürüsünden uzaklaştırılan aslan gibi topluluğunu, uzağa yakın bir mesafeden izler. Taa ki o toplumu, kendisini affedene kadar da öylece uzak yakın mesafede kalır!
Ama ne yazık ki, son yıllarda, berrak bir bardak suya katılan mavi mürekkep damlalarının sayısı artmaya başladı, hem Bektaşi ve Aleviler, hem de Çerkes Kapalı Toplumları olarak, asimilasyona uğramaya başladık!
Küçük kapalı topluluklar, kentlerin içinde kaybolunca, kapitalist tüketim toplumunda, üzüm üzüme baka baka kararmaya başladı!
Çocuklarımızı tamamen koruyamıyor olsak da akıllı toplumların özünden kopmamamız gerekiyor…
İyi insanın örnek davranışlarıyla kuşaktan kuşağa bu düzgünlüğümüzü aktarmak zorundayız, bizler de keşke dememek istiyorsak!
Konu bu kadar net!
Tülay SÜKÜN / AVRUPAPRESS
News
